Top
0.0  امتیاز  /  0  رای

مومیایی سیاه

این محصول در بسته بندی 10 گرمی ارائه میگردد.

خواص:

تقویت عمومی بدن، تقویت کلیه، تقویت قدرت باروری، قطع خونریزی معده، تسکین درد زانو، درمان فلج و سستی اعضای بدن

 

مومیایی

مومیایی با نام های دیگر مومیا و عرق الجبار هم نیز می گویند کلمه مومیایی یونانی است، ماده ای است شیمیایی که به مقدار بسیار کم از شکاف سنگ های کوهستانی بعضی از نقاط زمین خارج می شود. عده ای از پزشکان سنتی منشا آن را بعضی از گیاهان دارویی می دانند که در طول تاریخ عمر زمین به عللی در لابه لای سنگ ها حبس شده و پس از تبخیر به تدریج سیلان یافته و از شکاف سنگ ها خارج می شود.

عده دیگر نسبت به منشا آن نظرات دیگری دارند. مومیایی دارویی است کمیاب و ذی القیمت. بهترین نوع مومیایی آن است که از کوه های داراب استان فارس و کوه های دیگری مانند کوه های کهکیلویه و اسطهبانات به دست می آید و مرغوب ترین آن نوعی است که سیاه و صاف، براق و نرم بوده، بوی بد نداشته و آغشته به خاشاک نباشد. خواص دارویی مومیایی تا چهل سال باقی می ماند. در حال حاضر مومیایی هیمالیا موجود می باشد؛

خواص درمانی مومیایی :

طبیعت آن گرم و خشک است و قدرت نفوذ آن در بدن و بافت ها بسیار زیاد است و سلول های بدن را تقویت می کند، مفرح و مقوی کلیه اعضای بدن است، کلیه اخلاط بلغمی و سرد مزاج بدن را متلاشی کرده و دفع می کند، برای درمان بیماری رعشه، ناراحتی های رطوبتی رحم و ثقل زبان بسیار مفید است، سکته های سخت علاج را مداوا می کند، خونریزی های معده و اثنی عشر و خونریزی شش ها را قطع می نماید.

نسخه ای جهت درمان فلج و سستی اعضای بدن :

برای درمان لقوه، فلج و سستی های اعضای بدن، دو مثقال آویشن را بجوشانید و دو حبه مومیایـی را در آب صاف کرده آن حل کنید و بخورید. اگر مقداری از آن را در روغن زیتون حل کنید و در گوش بچکانید، درد گوش را ساکت می کند و چرک آن را می خشکاند. مقداری از آن را در آبغوره حل کنید، بعد فیتله ای از پنبه به آن آغشته کرده و در گوش بگذارید، ثقل سامعه (سنگینی گوش) را درمان می کند (در صورتی که از مراکز عصبی نباشد و تجمع مواد در جلوی پرده صماخ مشاهده نشود). برای درمان سرفه های رطوبی مزمن، سه روز هر روز، مقداری از مومیایی را در جوشانده عناب و سپستان مخلوط کنید و بنوشید.

دیگر خواص مومیایی :

اگر مقداری از آن را ضماد کنید و مقداری از آن را با عرق رازیانه و زیره مخلوط کنید و بخورید، دردی که از ضربه خوردگی بر قفسه سینه یا کبد یا دنده ها باشد را تسکین می دهد. افرادی که به ضعف قدرت تناسلی و سرعت انزال یا عدم نعوظ مبتلا هستند، سه روز هر روز به مقدار یک جو، مومیایـی را در 40 گرم عسل حل کرده و بخورند و کسانی که گرم مزاج هستند آن را همراه با آب میوه های سرد میل کنند. در صورتی که مومیایی را در مقداری روغن بادام تلخ حل کنید و بر زانو ماساژ دهید، درد زانو را تسکین می بخشد. برای افرادی که در اثر شهوت زیاد دچار سستی کمر شده اند، آن را در روغن زیتون آب کنند و بر پشت کمر بمالند.

اگر استخوان شکسته باشد، آن استخوان را سر جای خودش قرار دهید و قبل از بستن، مقداری از مومیایی را بر آن بمالید و مقداری از مومیایی را بخورید، استخوان در مدت کوتاهی جوش می خورد، برای تسکین درد موضعی که از ضعف و بی قوگی باشد مومیایی را در روغن خوراکی حل کنید و بر موضع بمالید.

 








مومیایی سنگی شفا بخش

 در تاریخ طبابت علما و دانشمندان از مومیایی بحیث یک دارو مفید و با اهمیت نام برده و برای تداوی و درمان امراض مختلف از قبیل : سرمازدگی ، تکالیف جهاز تنفسی ، نفس تنگی ، مرض شکر ، گرده ها ، استخوان ها ، توبر کلوز ، زخم معده ، روده ها ، سوختگی ، میرگی ، تکلیف های قلبی ، شتریس و غیره توصیه نموده اند .

در حدود ۲۵۰۰ سال پیش از امروز ارسطو فیلسوف و دانشمند یونان به خصوصیات درمانی مومیایی پی برده و برای معالجه بیماران از آن استفاده نموده بود.

” ابن سینا فیلسوف و طبیب نامدار درباره خصوصیات درمانی مومیایی چنین گفته است :

مومیایی برای درمان زخم معده ، جهاز تنفسی ، شکستگی و درد استخوان ها ، ناتوانی های جسمی مؤثر است ، به انسان انرژی میبخشد به دل ( قلب ) قوت زیاد میدهد . یکی از بهترین داروی های طبیعی شمرده میشود ” . البیرونی هم در آثار خود از مومیایی برای درمان امراض گوناگون توصیه نموده است .

خواص :

در طب سنتی مومیایی زرد رنگ که مزه تلخ ندارد خاصیت غالب ضد ترس مخصوصا برای خانم های باردار دارد . و اما مومیایی سیاه که طعم ناگوتر و بسیار تلخی دارد برای درمان زخم معده، جهاز تنفسی، شکستگی ودرد استخوان ها، نا توانی های جنسی موثر است، به انسان انرژی می بخشد بخصوص به دل (قلب) قوت زیاد میدهد.

1- مومیایی زرد

خاصیت ضد ترس و مفید برای زن بردار اندازه یک نخود در روز میل شود

2- مومیایی مشکی :

مومیایی سیاه مومیایی چگونه شکل می گیرد : گیاهانی که در لا به لای سنگ ها رشد می کنند به مرور زمان از بین رفته و شیرابه ی آن بعد از گذشت چند سال تبدیل به عصاره ای می گردد که مومیایی نام دارد . و با عصاره ریشه زرشک کوهی یا همان زرک جوشیده و تغلیظ میگردد و بسیار تلخ است .

 

نسخه های درمانی :

۱- خوردن مومیایی بدن را تقویت می کند ، کلیه ها را تقویت کرده و به کار می اندازد ، رعشه را درمان می کند ، رحم و قدرت باروری را تقویت کرده و خونریزی های معده و ششها را بند می آورد.

۲- برای درمان میگرن ،یک مثقال مرز نجوش را جوشانده و مقداری مومیایی رادر آن حل نموده میل کنید.

۳- برای درمان سستی اعضاء ، ۲ مثقال آویشن را جوشانده و ۲ حبه مومیایی را در آن حل نموده میل کنید.

۴- برای درمان درد گوش و خارج ساختن چرک آن ، مقداری مومیایی را در روغن زیتون مخلوط کرده و در گوش بچکانید .

۵- برای تقویت معده و روده ، مومیایی را در آب زیره و رازیانه حل کرده ، میل نمایید.

۶- برای درمان هموروئید ، هفته ای دو بار مقداری مومیایی را با روغن گاو مخلوط کرده و میل کنید.

۷- برای به تعویق انداختن انزال یا بدست آوردن قدرت نعوذ ، به مدت ۳ روز و هر روز به مقدار ۲ دانه ی جو مومیایی را در ۴۰ گرم عسل مخلوط کرده و میل کنید.

۸- برای سریع تر جوش خوردن شکستگی ها ، قبل از گچ گرفتن مقداری مومیایی را بر محل بمالید و هر روز نیز مقداری مومیایی میل کنید . شکستگی به سرعت درمان می شود.

۹- برای تسکین درد زانو ، مقداری مومیایی را در روغن بادام تلخ مخلوط کرده و بر محل بمالید .

۱۰- برای درمان سستی کمر ، مومیایی را در روغن زیتون آب کرده و به کمر بمالید .

توجه : خواص درمانی مومیایی تا ۴۰ سال باقی می ماند .

 

طرز تهیه روغن مومنایی

در ابتدا باید به این نکته اشاره کنم که این طرز تهیه همان طرز تهیه روغن زفت معروف است که در عطاری ها موجود بوده ولی کیفیت این روغن را ندارد.

مقدار 5 گرم مومنایی را در نیم فنجان آب گرم مخلوط کرده و بعد از حل شدن در آب یه نیم فنجان روغن حیوانی(روغن گاو یا روغن گوسفند)اضافه کرده و روی حرارت قرار دهید با خشک شدن آب روغن و مومنایی با هم مخلوط می شوند که این روغن همان روغن مومنایی است

 

جالب است بدانید که

مومیایی در اثر زحمات و تجارب هزار ها دانشمند و طبیب در طول اعصار جایگاه خود را منحیث یک داروی با ارزش و طبیعی تثبیت نموده و با اهمیت درمانی بسیار عالی در خدمت بشر می باشد . امروز متخصصین بهداشتی و مؤسسات داروسازی در کشورهای پیشرفته جهان در مورد مومیایی و اهمیت آن در طبابت به تحقیقات خویش ادامه “ Labor Paseher “ میدهند.

نوشیدن محلول آن در روغنها و ضماد آن جهت شکستگی اعضاء و ضرب دیدگی مفاصل و پاره شدن زردپی و ماهیچه در طب قدیم تجویز میشد و در طبابت برای التیام زخم و جراحات ، سوختگی روی جلد و شکستگی استخوان ها استعمال گسترده دارد . مومیایی در کم خونی نیز بسیار مؤثر است و هم برای کهنسالان مفید بوده از کسالت و ضعف آن ها میکاهد مومیایی مقاومت بدن را در مقابل امراض بالا می برد و رنگ پوست بدن را شفاف نگه میدارد . در ترکیب و شکل گیری مومیایی بعضی از انواع قارچ ها رل مهم را بازی میکنند که دارای خاصیت پنی سیلین می باشند.

 

طرز استفاده از مومیایی :

با در نظر داشتن خصوصیات بیمار ، چگونگی امراض ، متدها و شیوه های مختلف درمان وجود دارد.

مومیایی را می توان در آب ، شیر و یا چای مخلوط نموده و مطابق نورم های داده شده استعمال کرد و هم به شکل مرهم درپوست مالش داده میشود ، در بعضی موارد با روغنی نباتی و حیوانی و یا عسل هم قابل مصرف میباشد .

نظر به وضعیت بیمار و ارگانیزم آن ، با استعمال مومیایی، مریض خود را در اوایل بدتر حس میکند .

مثلاً برای درمان درد مفاصل بیمار در ابتداء بعد از مصرف مومیایی احساس کسالت مینماید ، اما با سپری شدن دو یا سه روز وضعیت بیمار آهسته آهسته بهبود میابد.

متدهای درمانی بوسیله مومیایی ارتباط مستقیم به وزن و سن بیمار دارد که در زیر در این مورد مختصراً توضیح داده شده است :

تا ۸۰ کیلوگرم وزن – ۴،۰ گرم ( دو حبه در روز )

از ۸۰ تا ۱۰۰ کیلوگرم وزن – ۶،۰ گرم ( سه حبه در روز )

از نه الی چهارده ساله ۰۵، ۰ گرم

از چهارده سالگی تا سنن بلوغ – ۲،۰ – ۳،۰ گرم

مومیایی بمانند دیگر ادویه جات طبیعی در اوقات معین روز و شب استفاده میشود . طور مثال : از طرف صبح نیم ساعت پیش از صرف غذایی صبحانه ، از طرف شب سه ساعت بعد از صرف طعام شام با شیر و یا آب نوشیده میشود بعد از استفاده مومیایی بمدت سی دقیقه باید استراحت نمود.

بهتر است مومیایی را برای یک کورس که مدت ده روز را در بر می گیرد قبلاً آماده نموده . طوریکه اندازه داده شده را در یک مرتبان نیم لیتره در بیست قاشق آب حل نموده و دهن مرتبان را با پلاستیک بی رنگ بسته و در یک جای سرد نگهداری شود . باید احتیاط نمود که استعمال مومیایی زیادتر از اندازه تعین شده مضر واقع می شود.

توصیه میشود که در امراض از قبیل نفس تنگی ، سرماخوردگی ، جهاز تنفسی ، مومیایی را با عسل و یا چربی حیوانات مخلوط نموده بعداً استفاده نمایید . بطور عموم درمان بوسیله مومیایی شش کورس را در بر میگیرد که هر کورس بمدت ده روز دوام میکند ، در فاصله بین دو کورس از پنج تا بیست روز وقفه است . اکثراً بیماران بعد از سه و چهار کورس خود را صحت و تندرست می یآبند اگر مریض کاملاً خود را تندرست حس نکرده باشد باید تا آخر به درمان ادامه دهد.

 

در زیر بطور نمونه چند مورد استفاده از مومیایی نشان داده شده :

شکل وقایوی.

چهارکورس مجموعاً ۶۰ حبه .

بعد از هر ده روز پنج روز وقفه .

یک دوره چهل روزه را میتوان بعد از بیست روز تکرار نمود.

 

شکل معالجوی .

برای درمان بعد از عملیات توبر کلوز استخوان ، به اندازه ۱، ۰ گرم در آب و یا شیر مخلوط کرده روز دو بار در یک دوره به مدت سی روز نوشیده شود . از پنج تا ده روز وقفه.

برای تکالیف قلبی در یک دوره ۴۰ روزه ۵ ، ۱-۲ گرم در آب مخلوط نموده روزی دو بار ، از ۵ تا ۱۰ روز وقفه

برای درمان مرض قند ۱ ، ۰ گرم روزی سه مرتبه در یک قاشق غذا خوری در آب حل نموده نوشیده شود به مدت یک ماه . از پنج تا ده روز وقفه.

برای درمان برونشیت ۱ ، ۰ گرم در روز دو مرتبه به مدت سی روز از پنج تا ده روز وقفه.

 تذکر »

1- مصرف زیاد مومیایی و بیشتر از دو بار در هفته هر بار به میزان یک گندم موجب مسموییت می شود.

2- مصرف مومنایی به کسانی که دجار غلظت خون هستند توصیه نمی شود این افراد باید با احتیاط مصرف کنند

3- در جریان استعمال مومیایی استفاده از دخانیات و مشروبات الکلی مجاز نیست.

4- مومیایی در جای سرد ، دور از شعاع مستقیم آفتاب و دور از دسترس اطفال نگه داری شود.




1 2 3 4 5